Wyznaczanie granic – kryteria
Wyznaczanie granic nieruchomości – kryteria wynikające z art. 153 K. C.
Zgodnie z art. 153 K. C.
Jeżeli granice gruntów stały się sporne, a stanu prawnego nie można stwierdzić, ustala się granice według ostatniego spokojnego stanu posiadania. Gdyby również takiego stanu nie można było stwierdzić, a postępowanie rozgraniczeniowe nie doprowadziło do ugody między interesowanymi, sąd ustali granice z uwzględnieniem wszelkich okoliczności; może przy tym przyznać jednemu z właścicieli odpowiednią dopłatę pieniężną.[1]
Gdy wyznaczanie granic odbywa się w trakcie sporu, co do ich przebiegu a także przy niemożności stwierdzenia stanu prawnego należy zastosować kryteria wynikające z art. 153 K.C)[2].
Stan prawny jest pierwszym kryterium, natomiast drugim kryterium jest ostatni spokojny stan posiadania, trzecim – wszelkie okoliczności (verba legis).Podkreślić należy, że to organ dokonujący rozgraniczenia powinien stosować poszczególne kryteria według hierachii (kolejności), który przewiduje przepis tj. art 153 K.C. Jednak ustalone kryteria wyłączają się nawzajem. Niewykonalne jest ustalenie granic stosując jednocześnie wszystkie kryteria. Kryterium stanu prawnego i stanu ostatniego spokojnego stanu posiadania są dość klarowne. Okazać się może problematyczne ustalenie granic przy zastosowaniu kryterium wszelkich okoliczności. Wynika to z tego, że musi ono zostać poprzedzone próba nakłonienia stron do ugody i oprócz tego jeszcze w swoim zakresie uwzględniać klauzule zasad współżycia społecznego (zob. wyr. SN z 6.5.1974 r., III CRN 81/74, OSN 1975, Nr 4, poz., 65) oraz społeczno-gospodarczego przeznaczenia nieruchomości[3].
Sąd jednak ustalając granice nieruchomości może przyznać jednemu z właścicieli odpowiednia dopłatę pieniężną z uwzględnieniem wszelkich okoliczności[4].
Autorzy : Grzegorz Majewski, Paweł Majewski
Kancelaria Prawna Prawnicy Bracia – Adwokat Olkusz – Prawnicy Olkusz – prowadzi sprawy z zakresu rozgraniczenia nieruchomości.
[1] Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny , t.j, Dz.U.2017.0.459.
[2] W. Szydło (w:) E.Gniewek, P. Machnikowski(red) Kodeks Cywilny Komentarz, Warszawa 2017, s. 355.
[3] Ibidem, Kodeks Cywilny…, s. 355.
[4] Ibidem, Kodeks Cywilny…, s. 355.